Śmierć podopiecznego to zdecydowanie jedna z najbardziej przykrych okoliczności, jakie mogą nas spotkać podczas pracy w opiece. Wiąże się ona z dużym stresem i obciążeniem psychicznym, jednak jest naturalną koleją rzeczy w życiu człowieka. Jak sobie z taką sytuacją poradzić i jaki jest sposób postępowania w przypadku takiej ewentualności?

Trudne chwile w pracy opiekunki

 

Opiekunka osoby starszej na co dzień widzi niedołężność, ludzkie ograniczenia i choroby. Zdarza się, że doświadcza również bliskiego spotkania ze śmiercią. Czy da się przygotować na takie wydarzenie? Doświadczenie śmierci jest równie ciężkie dla każdej osoby, która ma z nim styczność, nawet jeśli wcześniej wydawało nam się inaczej. Opiekunka seniora jest w pewnym sensie towarzyszem ostatniej drogi i zostaje z podopiecznym do końca. Ważne, aby w danej chwili nie panikowała. Pozostała empatyczna, opanowana i profesjonalna. Odejście często przychodzi niespodziewanie i jest bolesne dla rodziny, ale także i osoby opiekującej się seniorem, która zdążyła się do niego przywiązać. W końcu codzienne kontakty przez kilka miesięcy, a nawet lat, to dla wielu już jak druga rodzina.

Śmierć podopiecznego – co zrobić w takiej sytuacji

 

Praca w opiece łączy się z możliwością towarzyszenia w ostatnich godzinach życia drugiego człowieka. To opiekunka jest osobą, która może potrzymać za rękę, odmówić modlitwę czy dodać otuchy. Jej obecność i empatia mają kluczowe znaczenie, a własne emocje powinny zostać odłożone na później. Zadaniem opiekuna jest wspieranie seniora, a nie wprowadzanie atmosfery lęku i niepokoju. Kiedy nadejdzie ostateczna chwila należy wykonać kilka podstawowych czynności.

 

1. Najpierw dzwonimy do lekarza, który stwierdzi zgon. Wykręcamy numer alarmowy 112, opisujemy sytuację i odpowiadamy na pytania. Istotne jest aby nie rozłączać się z dyspozytornią zanim ona tego nie zrobi. Warto dodać, że użycie numeru alarmowego łączy się też z przyjazdem policji, która wyklucza udział osób trzecich.
2. Kolejny krok to telefon do rodziny. W przypadku, gdy podopieczny jest jeszcze przytomny, z pewnością członkowie rodziny chcieliby zdążyć się z nim pożegnać.
3. Następnie wykonujemy telefon do agencji, która nas zatrudnia. Informujemy o okolicznościach i prosimy o zaplanowanie (opłaconego) powrotu bądź znalezienie innej szteli gdzieś w okolicy.

Po tych trzech najważniejszych krokach warto zająć się sprawami organizacyjnymi. Zapewnić rodzinie czy też gościom ciepłe napoje, zorganizować nocleg, pomóc w sprzątaniu rzeczy po zmarłym i tak dalej. Jest to dobre remedium na smutek i sposób na zajęcie czymś rąk, a najbliższym pozwoli na przeżywanie żałoby w jak najmniej dotkliwy sposób. Pamiętajmy o tym, że opiekunka osoby starszej cały czas związana jest umową i nie może wyjść kiedy jej się podoba. Przekazujemy bliskim zmarłego informacje dotyczące domu, a jeśli istnieje taka potrzeba, wskazujemy gdzie znajdą stosowne dokumenty czy przedmioty. Oferujemy również wsparcie i zapewnienie, że ostatnie chwile babci czy dziadka pełne były otuchy i opieki z naszej strony. Wspominamy ostatnie słowa i przekazujemy życzenie, jeśli podopieczny takowe wyraził.

Zależnie od stopnia zażyłości z seniorem, bliscy mogą zaprosić opiekuna na pogrzeb, poprosić o pomoc w jego zorganizowaniu oraz pozostanie na miejscu jeszcze na jakiś czas. Koszt wcześniejszego powrotu ze zlecenia pokrywa agencja, jednak dodatkowy dojazd na pogrzeb opłaca się z własnej kieszeni lub z taką propozycją wychodzi rodzina zmarłego.

Jak pogodzić się ze stratą

Doświadczenie spotkania ze śmiercią nikogo nie pozostawia obojętnym, a praca opiekunki niesie za sobą ryzyko takiego właśnie przeżycia. Jedni od razu są gotowi wyjechać na kolejne zlecenie i skoncentrować się na pracy, aby w ten sposób uporać się ze stratą. Inni potrzebują chwili oddechu, a nawet rozważają odejście z zawodu. Jedno jest pewne – musicie dać sobie czas. Pogodzić się z tym, co zaszło. Przemyśleć sytuację, prawdziwie ją przeżyć i nie hamować swoich emocji. Spędzić czas z bliskimi osobami i po prostu odpocząć. Jeśli zajdzie taka potrzeba – udać się do psychologa bądź porozmawiać z nim przez telefon. Firma Perfekton również oferuje taką możliwość – istnieje specjalna linia telefoniczna ze wsparciem psychologicznym dla opiekunek. Rozmowa z profesjonalistą pomoże zmierzyć się ze smutkiem i spojrzeć na to wydarzenie z dystansem. Dobrym sposobem jest także podzielenie się swoimi doświadczeniami z inną opiekunką osoby starszej, która przeżyła to samo. Takie wsparcie i wiedza, że nie jesteśmy w swoich emocjach osamotnieni, na pewno pomoże nam poradzić sobie z tym przeżyciem.

Podsumowanie

To osobiste doświadczenie każdy z nas przeżyje na swój własny sposób, nie należy więc nakładać na siebie presji czasu. Również nie ma co roztrząsać przeszłości i obwiniać się o to, że mogliśmy zrobić coś lepiej. Niech towarzyszy nam myśl, że dzięki naszym działaniom i oddaniu, osoba starsza swoje ostatnie chwile spędzić mogła we własnym domu, a nie w hospicjum czy w szpitalu. Miała szansę odejść spokojnie i przy drugiej osobie, a nie w samotności. To cenny dar, który mogliśmy podarować seniorowi od siebie. Zachowajmy więc w pamięci tylko piękne chwile i satysfakcję z dobrze wykonanej pracy.