Jednym z największych wyzwań w pracy opiekunki w Niemczech jest sytuacja, w której podopieczny trafia do szpitala. Choć na co dzień zajmujesz się seniorem w jego domu, Twoja rola nie kończy się wraz z przekroczeniem progu placówki medycznej. Wręcz przeciwnie – wsparcie, jakie możesz okazać osobie starszej podczas hospitalizacji, jest często nieocenione. Jak wygląda opieka nad seniorem leżącym w szpitalu z perspektywy opiekunki? Na co warto zwrócić uwagę i jak przygotować się na powrót podopiecznego do domu? O tym przeczytasz w naszym najnowszym artykule.
Obecność opiekunki w szpitalu – czy to potrzebne?
Opiekunka pracująca w Niemczech jest nie tylko pomocą domową, ale też towarzyszką, przyjaciółką i wsparciem seniora. Kiedy ten trafia do szpitala – czy to w wyniku zaplanowanego zabiegu, czy nagłego pogorszenia stanu zdrowia – jego codzienna rutyna zostaje nagle przerwana. Dla osoby starszej, która często zmaga się z lękiem, dezorientacją lub demencją, pobyt w obcym środowisku może być trudny. Właśnie dlatego Twoja rola staje się teraz tak ważna. Wiele rodzin i agencji oczekuje, że opiekunka będzie odwiedzać seniora w szpitalu, zwłaszcza jeśli nie ma na miejscu nikogo z rodziny. Jej obecność może uspokoić pacjenta, ułatwić mu komunikację z personelem medycznym i pomóc w zrozumieniu planu leczenia. Zanim jednak pojedziesz z podopiecznym do szpitala, dobrze będzie przyjrzeć się formalnościom. Opieka nad seniorem jest specyficznym zawodem, dlatego Twoja pozycja prawna w zależności od szteli może wyglądać nieco inaczej. Za każdym razem trzeba ustalić z rodziną podopiecznego, jakie informacje o stanie jego zdrowia będziesz mogła uzyskać.
W Niemczech, tak samo jak w innych krajach europejskich, obowiązują przepisy o ochronie danych osobowych (nasi zachodni sąsiedzi nazywają je Bundesdatenschutzgesetz) oraz o zachowaniu tajemnicy lekarskiej. Zgodnie z nimi można udzielać informacji o leczeniu i stanie zdrowia osobom trzecim tylko wtedy, gdy są spokrewnione z pacjentem lub upoważnione do otrzymywania takich danych. Dlatego Ty, jako opiekunka, nie możesz dowiedzieć się szczegółów na temat leczenia i diagnozy, dopóki nie złożysz w szpitalu upoważnienia. Otrzymasz je od rodziny podopiecznego albo od niego samego. Czasami, gdy bliscy seniora mieszkają daleko, kontaktują się w tej sprawie z miejscowymi prawnikami.
Lista rzeczy niezbędnych, czyli jak spakować torbę do szpitala
Masz już upoważnienie i rodzina poprosiła Cię, żebyś zawiozła osobę starszą do szpitala. Co musisz zabrać ze sobą? Przede wszystkim dowód osobisty (najlepiej zarówno seniora, jak i swój), kartę ubezpieczeniową, dokumentację medyczną i wykaz zażywanych leków. Przydadzą się też przybory higieniczne: ręcznik, szczoteczka, pasta i kubek do mycia zębów, szczotka lub grzebień, szampon, żel pod prysznic, dezodorant, nożyczki do paznokci. Paniom można zapakować przybory do makijażu, a panom – zestaw do golenia. Niezbędne okażą się kapcie i klapki pod prysznic, piżamy, szlafrok, bielizna, ciepłe skarpety i wygodne ubranie codzienne.
Lista potrzebnych rzeczy potrafi się bardzo rozrosnąć. Dlatego zanim zapakujesz seniorowi największą walizkę z domu, zastanów się, co tak naprawdę będzie mu potrzebne na co dzień. Osobie leżącej nie musisz pakować szlafroka czy kapci, a suszarkę możesz przynieść później, kiedy zaplanujecie z seniorem mycie włosów. Jeżeli będziesz częstym gościem w szpitalu, poszczególne rzeczy możesz donosić później. Weź też pod uwagę stan psychiczny podopiecznego. Osobie z zaawansowaną demencją lepiej nie zostawiać nożyczek do paznokci albo lusterka. Zawsze możesz też zapytać w szpitalu o aktualne potrzeby chorego. Zawsze jednak warto zapakować seniorowi drobne przekąski: owoce, jogurt, zdrowe słodycze. Dobrym pomysłem są też krzyżówki, gazety czy książki, które pozwolą podopiecznemu zająć czymś czas. A jeżeli senior ma demencję, warto przynieść mu znajomy drobiazg: zdjęcie, koc, maskotkę, które nieco „oswoją” szpitalną salę.
Co może zrobić opiekunka dla seniora w szpitalu?
Mogłoby się wydawać, że opiekunka jest w szpitalu osobą zbędną – przecież o seniora na bieżąco dbają lekarze i pielęgniarki. Jednak jej obecność może pomóc w wielu drobnych, ale ważnych aspektach, takich jak:
- wsparcie emocjonalne i psychiczne: seniorzy przebywający w szpitalu często czują się samotni, zdezorientowani i zestresowani. Znana twarz opiekunki może dodać otuchy, a regularne wizyty – nawet krótkie – znacząco wpłynąć na dobre samopoczucie pacjenta;
- pomoc w komunikacji z personelem: bariera językowa często jest problemem, zwłaszcza w przypadku starszych osób. Opiekunka, która zna język niemiecki, a dodatkowo przebywa z seniorem na co dzień, może pomóc mu w zrozumieniu zaleceń lekarskich, dopytać o szczegóły leczenia i przekazać rodzinie informacje o stanie zdrowia podopiecznego;
- dbanie o higienę osobistą i komfort: personel szpitalny nie zawsze ma czas, by zająć się szczegółową, codzienną pielęgnacją seniora. Opiekunka może przynieść rzeczy osobiste podopiecznego, zadbać o czystość protez, okularów czy aparatu słuchowego;
- organizacja czasu wolnego: czytanie książek, rozmowy, puszczanie ulubionej muzyki – to wszystko pomaga choremu przetrwać czas spędzony w szpitalu;
- współpraca z rodziną i lekarzami: opiekunka może pełnić rolę „łącznika” między rodziną seniora a personelem szpitala. Jest to szczególnie istotne w sytuacji, gdy bliscy mieszkają daleko i nie mogą regularnie odwiedzać osoby starszej.
O czym powinna pamiętać opiekunka seniora leżącego w szpitalu? Przede wszystkim o przestrzeganiu ustalonych godzin odwiedzin. Każda placówka ma w tym zakresie własne zasady i należy je respektować. Tak samo jest z regułami higieny osobistej i środkami ostrożności – szpital to miejsce, w którym obowiązują surowe zasady sanitarne. Opiekunka nie powinna też wchodzić w kompetencje personelu medycznego i ingerować w leczenie. Dobrym ruchem jest zapisywanie najważniejszych zaleceń lekarzy i przekazywanie ich rodzinie seniora. I przede wszystkim, niezależnie od sytuacji, opiekunka powinna zachować spokój. Niektóre dni pobytu w szpitalu mogą być dla podopiecznego trudniejsze. Warto podejść do nich z empatią, cierpliwością i zrozumieniem.
Rola opiekunki po powrocie seniora do domu
Zakończenie hospitalizacji to nie koniec opieki – często to dopiero początek kolejnego jej etapu. W zależności od przyczyny pobytu w szpitalu, senior może potrzebować czasu na rekonwalescencję, dodatkowego wsparcia w codziennych czynnościach lub nawet intensywnej rehabilitacji. Zakres obowiązków opiekunki może się więc nieco poszerzyć. O czym warto pamiętać? Po pobycie w szpitalu senior może być osłabiony, zdezorientowany lub potrzebować pomocy przy prostych czynnościach. Opiekunka powinna dostosować przestrzeń w domu (zainstalować poręcze, przygotować łóżko i łatwo dostępną szafkę na lekarstwa), aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort. Twoim zadaniem będzie też wspieranie podopiecznego w rehabilitacji. Wielu pacjentów po wypisie otrzymuje zalecenia dotyczące rehabilitacji domowej.
Warto wiedzieć, że opiekunka może towarzyszyć seniorowi w ćwiczeniach (pod nadzorem fizjoterapeuty), przypominać o wizytach kontrolnych i motywować do aktywności. Kolejną kwestią, o której należy pamiętać podczas opieki poszpitalnej, jest odpowiednia dieta i nawodnienie. Są one kluczowe w procesie zdrowienia, gdyż dzięki zbilansowanym posiłkom senior powoli odzyskuje siły. Opiekunka powinna przygotowywać lekkostrawne posiłki zgodne z zaleceniami lekarskimi i pilnować regularnego spożywania płynów.
Bardzo ważnym elementem opieki nad seniorem po pobycie w szpitalu jest monitorowanie jego stanu zdrowia. Przebywasz z podopiecznym na co dzień, więc jesteś w stanie szybko zauważyć niepokojące objawy – gorączkę, trudności w poruszaniu się, obniżony nastrój czy problemy z pamięcią – i odpowiednio zareagować. Nie zapominaj też, że fakt powrotu do domu nie zawsze oznacza natychmiastowy powrót do normalności. Opiekunka powinna cierpliwie wspierać seniora, pomagać mu odzyskać pewność siebie i motywować do działania.
Podsumowanie
Opieka nad seniorem leżącym w szpitalu bywa dla opiekunki trudnym zadaniem, ale warto się go podjąć. Twoja obecność przy łóżku szpitalnym może znacząco wpłynąć na komfort psychiczny pacjenta, a po wypisie przyczynić się do szybszego powrotu do zdrowia. Kluczem do sukcesu jest dobra komunikacja oraz współpraca z personelem medycznym i rodziną. Pamiętaj, że pełnisz niezwykle ważną rolę – jesteś dla seniora nie tylko wsparciem fizycznym, ale i emocjonalnym, zarówno w domu, jak i poza nim.
Źródło: