Z drugiej części tekstu o inkontynencji dowiecie się między innymi jak leczyć tę przykrą dolegliwość oraz w jaki sposób opiekunka może pomóc podopiecznemu poza samym dbaniem o jego higienę. Poznajcie kilka kroków prowadzących do podniesienia jakości życia Waszego podopiecznego.
Leczenie wstydliwego schorzenia
Inkontynencja, czyli nietrzymanie moczu, powoduje ogromny dyskomfort w codziennym życiu osoby starszej i może być powodem wycofania się z kontaktów społecznych. Schorzenie często jest wynikiem zmian w układzie moczowym spowodowanych wiekiem. Cewka moczowa ulega osłabieniu, pęcherz obniża się, a mięśnie miednicy wiotczeją. Dolegliwość tę można jednak leczyć.
- Nieoperacyjnie, czyli
- farmakoterapią (różnego typu lekami),
- fizykoterapią, czyli rehabilitacją medyczną polegającą na ćwiczeniu mięśni dna miednicy (świadomym kurczeniu ich), którą poleca się także w celach profilaktycznych,
- psychoterapią oraz edukacją. Chory, który pozna mechanizmy choroby oraz częstotliwość występowania jej objawów, jest w stanie choćby w małym stopniu im przeciwdziałać. Na przykład poprzez zaplanowane oddawanie moczu w konkretnych odstępach czasowych, zanim nastąpi popuszczenie.
- Zabiegowo poprzez
- plastykę krocza lub cewki moczowej,
- resekcję gruczołu krokowego (u mężczyzn).
Jak opiekunka może pomóc seniorowi cierpiącemu na inkontynencję
Praca w opiece, poza wsparciem w utrzymaniu higieny, zakładaniem pieluch i pieluchomajtek oraz doprowadzeniem seniora do toalety w chwilach, w których tego potrzebuje, to również możliwość pomocy choremu na wiele innych sposobów. Warto je znać aby przeciwdziałać uciążliwym objawom nietrzymania moczu. Jak opiekunka może pomóc podopiecznemu cierpiącemu na inkontynencję?
- Warto dbać o odpowiednie nawodnienie organizmu osoby starszej. Pomaga to zapobiegać infekcjom pęcherza które pogarszają stan chorego.
- Możemy zasugerować seniorowi odstawienie używek. Na przykład rzucenie palenia które wzmaga kaszel i negatywnie wpływa na trzymanie moczu poprzez wywieranie nacisku na pęcherz.
- Przypominajmy podopiecznemu o załatwianiu potrzeb fizjologicznych o określonych godzinach. Wypracowanie tego nawyku jest dobrym ćwiczeniem dla pęcherza oraz jelit, a po pewnym czasie organizm może przyzwyczaić się do danego rytmu. W ten sposób senior odzyska kontrolę nad wypróżnianiem się.
- Dbajmy o to, aby podczas tej czynności podopieczny siedział wyprostowany i z nogami na niskim podnóżku. Ułatwi to cały proces wypróżniania.
- Poza tym opiekunka osoby starszej powinna pamiętać o wizytach lekarskich oraz pilnować seniora aby przyjmował zapisane leki oraz stosował się do zaleceń medycznych.
- Zapewnijmy choremu łatwy dostęp do łazienki. Usuńmy przeszkody znajdujące się po drodze i zadbajmy o to, aby samo przejście nie trwało zbyt długo.
- Dieta również ma znaczenie. Należy przygotowywać posiłki które nie powodują wzdęć i zaparć mogących uciskać pęcherz. Niech podawane przez nas dania będą bogate w błonnik i białko. Ponadto na talerzu powinny znajdować się spore ilości warzyw i owoców.
- Kolejnym nawykiem wartym wypracowania jest pamiętanie o ćwiczeniach mięśni dna miednicy.
- Możemy pomóc seniorowi także poprzez wspólne spacery i inne formy aktywności fizycznej. Wpłynie to na poprawę kondycji oraz zmniejszenie wagi ciała. Warto wiedzieć, że otyłość sprzyja nietrzymaniu moczu.
- Kontrolujmy ilość spożywanych przez podopiecznego płynów. Wydawać by się mogło, że im mniej szklanek z napojami, tym lepiej, ponieważ w ten sposób unikniemy popuszczania moczu. Nic bardziej mylnego – ilość płynów powinna być nawet nieco większa aby uniknąć infekcji układu moczowego. Napoje powinny być podawane w niewielkich ilościach oraz w regularnych odstępach czasowych. Unikajmy produktów moczopędnych takich jak zielona herbata, napary z pokrzywy, alkohol, kawa, mocna herbata i napoje gazowane.
- Jeśli podopieczny ma problem z nocnym popuszczaniem moczu – nie podawajmy mu picia od 2 i więcej godzin przed położeniem się do łóżka. Zmniejszymy w ten sposób ryzyko niechcianego oddania moczu podczas snu.
Podsumowanie
Nietrzymanie moczu to problem zdrowotny, ale też społeczny. Osoby starsze cierpiące na inkontynencję odczuwają ogromny stres i uczucie skrępowania. Mogą unikać wyjść i wizyt towarzyskich, a nawet mieć z tego powodu permanentnie obniżony nastrój. W takich chwilach opiekunka osoby starszej powinna być wsparciem nie tylko fizycznym, ale i psychicznym. Relacja opiekun – podopieczny, oparta na zaufaniu i empatii, jest tym czego w takim momencie osoba starsza najbardziej potrzebuje. Poza tym konsultacje lekarskie, wdrożenie zalecanego leczenia, stosowanie odpowiednich środków higienicznych oraz przestrzeganie zasad z naszej listy zamieszczonej powyżej to sposób na to, aby w kilku krokach polepszyć jakości życia podopiecznego. Inkontynencja to dolegliwość uciążliwa, ale da się z nią żyć, a co najważniejsze – da się ją leczyć i przeciwdziałać jej objawom.
Więcej o pracy opiekunki osoby starszej oraz pierwszą część tekstu o nietrzymaniu moczu.
