1. Społeczeństwa na całym świecie starzeją się w gwałtownym tempie

Pomiędzy rokiem 2017 a 2050 liczba ludzi w wieku 60 lat i starszych wzrośnie z 900 milionów do 2 miliardów. W punktach procentowych oznacza to, że liczba wzrośnie z 12% do 22% ludzi na całym świecie. Proces ten odbywa się znacznie szybciej niż to miało miejsce w przeszłości. Dla przykładu, kiedy społeczeństwu francuskiemu skok z 10% na 20% ludzi powyżej 60 roku życia zajął 150 lat, krajom takim jak Brazylia, Chiny czy Brazylia zajmie to zaledwie dwie dekady.

  1. Dzisiejsze pokolenie seniorów jest w o wiele lepszej kondycji fizycznej niż ich rodzice w ich wieku

Proporcja starszych osób w krajach wysoko rozwiniętych gospodarczo, które potrzebują opieki drugiej osoby do utrzymania podstawowych funkcji życiowych, takich jak żywienie czy utrzymywanie higieny osobistej, w ciąg ostatnich 30 lat znacznie spadła. Jednakże ze względu na gwałtowny proces starzenia się społeczeństw na świecie (także w krajach słabiej rozwiniętych), liczba osób, które będą potrzebować takiej pomocy w stosunku do osób, które będą mogły jej udzielić, jest alarmująco niewystarczająca.

  1. Brak informowania o złym stanie zdrowia seniorów powodem poważnych chorób

Problemy zdrowotne starszych osób wynikają z nieprzyznawania się do nich, lekceważenia objawów i nie poddawaniu się leczeniu. Głównie w krajach nisko- i średnio rozwiniętych do najczęstszych powodów śmierci zalicza się choroby serca, wylewy i przewlekłe schorzenia płuc. Z kolei głównymi przyczynami inwalidztwa wśród osób starszych są zaburzenia sensoryczne przy bólach pleców i karku. Do tego należy jeszcze uwzględnić lekceważenie stanów depresyjnych, upadki, demencję oraz zapalenia kości i stawów.

  1. Tyle masz lat, na ile się czujesz

Biologię trudno oszukać. Starzenie się organizmu jest tylko luźno łączone (najczęściej stereotypowo) wraz z upływającymi latami. Wiele osób, nawet po 80-tce, ma tę samą kondycję umysłową i fizyczną co nie jeden dwudziestolatek. Kwestia podejścia i dbania o siebie przez całe życie.

  1. Zdrowie na starość nie jest przypadkowe

Mimo iż pewnych zaburzeń zdrowotnych wśród seniorów nie można wyeliminować – głównie ze względu genetycznych – to większość jednak się da. Zależy to od fizycznego i społecznego środowiska. Ich wpływ na możliwości zdrowotne jest kluczowy przy diagnozie bardzo wielu chorób. Ważnym jest, żeby zdać sobie z tego sprawę jak najwcześniej – nawet od lat dziecięcych. Oznacza to, że to niekorzystne podłoże dla osób starszych nie sprzyja profesjonalnej opiece medycznej i zapewnieniu opieki, której bezwzględnie potrzebują.

  1. Seksizm i rasizm a „starsizm” – niechęć w stosunku do osób starszych

Choć dla wielu może to się wydać nieprawdopodobne, socjolodzy i antropolodzy na całym świecie ostrzegają, że proces starzenia się społeczeństw (na potrzeby tego artykułu nazywamy go „starsizmem”) w wymiarze globalnym może być bardziej rozpowszechniony niż rasizm czy seksizm. Już w niedalekiej przyszłości możemy mieć do czynienia z różnymi objawami szkodliwych działań wobec seniorów. Krzywdzące nastawienie, akty dyskryminacji czy nieprzychylna polityka. Być może za wcześnie na tego typy przewidywania, ale z pewnością nie można ich lekceważyć.

  1. Fundamentalna zmiana nastawienia w sprawie zdrowia publicznego

Jak często na boiskach widujemy starszych panów kopiących piłkę? Albo jak często organizowane są zawody pływackie dla osób po 60 roku życia? Ilu, jeśli w ogóle, widzimy ich na basenie? Takich pytań można by zadawać bez końca. Zdrowie w podeszłym wieku nie powinno być definiowane przez nieobecność chorób. Zdrowie na starość jest osiągalne przez każdego człowieka. Wydatki na zdrowie i opiekę społeczną dla starszych osób rozpatrywane są w kategoriach wydatków, jakie ponosi społeczeństwo. Chciałoby się powiedzieć, ze nie tędy droga. To właśnie społeczeństwo powinno zrozumieć te wydatki jako inwestycję w realizowaniu możliwości i zdolności seniorów w utrzymywaniu zdrowego trybu życia. W Polsce przynajmniej problem jest obustronny. Z jednej potrzebna jest zmiana nastawienia młodszych pokoleń, z drugiej wyjście poza ramy schematu narzuconego przez społeczeństwo samych seniorów.

  1. System zdrowotny powinien bardziej dostosowywać się do potrzeb osób starszych

Systemy zdrowotne na całym świecie są nieprzygotowane na potrzeby starszych osób, których najczęstszymi przypadłościami są choroby chroniczne albo syndromy geriatryczne. Systemy te muszą być zdolne do kompleksowej obsługi zdrowotnej scentralizowanej na takie potrzeby a badania i testy powinny coraz częściej zmierzać w tę stronę.

  1. W XXI wieku we wszystkich krajach będzie potrzebny zintegrowany system długotrwałej opieki społecznej dla osób starszych

Niektóre kraje taki system muszą tworzyć praktycznie od zera. W innych potrzebna jest radykalna zmiana, żeby być gotowym na wielkie zmiany, jakich światkami będziemy w najbliższych latach. Bez przesady można powiedzieć, że nasze społeczeństwa starzeją się z dnia na dzień.

  1. Starzenie się w zdrowiu dotyczy wszystkich poziomów i sektorów rządowych

Potrzebne są międzysektorowe akcje uwzględniające uchwały i programy skierowane na potrzeby osób starszych. Niezbędne będzie poszerzenie infrastruktury domów opieki i wykwalifikowanego personelu, specjalistyczne środki transportu i udogodnienia do poruszania się w miejscach publicznych. Promowanie różnorodności wiekowej w środowiskach pracowniczych. Ochrona osób starszych przed ubóstwem przez wypracowane schematy opieki socjalnej. Ale co chyba najważniejsze zrozumienie problemów i trendów osób starszych.