Co to jest wypalenie zawodowe i komu może się ono przytrafić? Kiedy mamy z nim do czynienia i jak temu zaradzić? Poznajcie nasze sprawdzone sposoby na walkę z obniżonym nastrojem i brakiem sił do pracy.
Gorsze samopoczucie i brak motywacji
Wypalenie zawodowe to ogólnie mówiąc stan wyczerpania psychicznego i fizycznego związany z wykonywanym zawodem. Praca przestaje nam sprawiać przyjemność, a wręcz nie mamy siły jej wykonywać. Czujemy się zmęczeni, zniechęceni i zdemotywowani. Nasz komfort życia obniża się i coraz więcej rzeczy zaczyna nas denerwować. Główną przyczyną wypalenia zawodowego jest długotrwały stres. Ten stan może przydarzyć się osobie pracującej w każdym zawodzie, a zwłaszcza w profesji opiekuna osoby starszej. Praca w opiece wymaga rozłąki z rodziną, bycia daleko od domu, przeżywania powtarzalnych dni i przebywania wielu godzin dziennie z podopiecznym, który nie zawsze jest przyjazny. Osoba starsza często jest nieobecna, złośliwa, wymagająca bądź opieka nad nią wymaga wysiłku fizycznego. Stan ciągłej gotowości i napięcia nie sprzyja naszemu samopoczuciu. To, i wiele innych zmiennych, doprowadza do wyczerpania fizycznego i psychicznego. Do grupy pracowników najbardziej narażonych na wypalenie zawodowe należą osoby, które angażują się w swoją pracę całym sercem, zapominają o swoich granicach i asertywności, przyjmują zbyt dużo zadań, mają wobec siebie duże oczekiwania i spychają swoje własne potrzeby na drugi plan.
Objawy wypalenia zawodowego
Do symptomów zaliczamy uczucie permanentnego zmęczenia, nerwowość, drażliwość, osłabienie, brak energii, lęk, rozpacz, poczucie pustki, gniew, trudności z koncentracją, poczucie braku sensu czy bycia bezwartościowym. Poza tym mogą pojawić się zaburzenia snu, koszmary senne, ból głowy, nienaturalne pobudzenie, obniżona odporność, nudności, ból brzucha, problemy z ciśnieniem, dolegliwości ze strony układu pokarmowego i tak dalej. W najcięższych przypadkach wypalenie może doprowadzić do stanów lękowych i depresji. Objawy pojawiać się mogą etapami. Na początku mamy do czynienia ze zmęczeniem i obniżeniem nastroju. Zaczynają pojawiać się bóle głowy czy bezsenność. Najczęściej etap ten zostaje zbagatelizowany. Następnie pojawić się mogą apatia, dystans i poczucie braku sensu, a wcześniejsze objawy zdecydowanie się nasilają. Opiekunka osoby starszej zaczyna zaniedbywać potrzeby własne i podopiecznego. Etap trzeci to negatywne myśli na swój temat, pojawiające się konflikty i większe zaniedbania w codziennej pracy. Co możemy dla siebie zrobić jeśli problem ten dotknie właśnie nas? Poniżej kilka rad dla osób zmagających się z tym stanem ale również dla tych, którzy chcieliby zadziałać prewencyjnie.
Jak walczyć z wypaleniem zawodowym?
- Brak czasu na odpoczynek i ogólne przeciążenie to jedne z głównych powodów wyczerpania fizycznego i psychicznego. Pamiętaj więc o chwilach dla siebie. Zaplanuj relaks z książką, przy serialu, na spacerze i gdziekolwiek tylko lubisz odpoczywać.
- Utrzymuj kontakt z rodziną i przyjaciółmi. Z pewnością doskonale wpłynie to na Twoje samopoczucie psychiczne.
- Bądź aktywna fizycznie, nic tak nie rozładowuje napięcia jak ruch! Kilka minut gimnastyki, taniec do ulubionej piosenki lub długi spacer świetnie wpłyną na Twoje samopoczucie. Może spróbujesz też biegania?
- Poczytaj o technikach relaksacyjnych i wypróbuj którąś z nich. Trening uważności i praca z oddechem mogą zdziałać cuda. To właśnie przeciwdziałanie stresowi jest kluczowym czynnikiem prowadzącym do uniknięcia wypalenia zawodowego.
- Nie wstydź się prosić o pomoc i wsparcie gdy właśnie tego potrzebujesz.
- Zwróć uwagę na swoje potrzeby i nie zaniedbuj ich. Podopieczny i opieka nad nim są bardzo ważne, ale nie możesz zapominać o sobie.
- Poświęć się swojemu hobby albo po pracy próbuj nowych rzeczy. Chodzi o podejmowanie aktywności skrajnie różnych od tego, co robisz na co dzień podczas pracy.
- Pamiętaj o zachowaniu równowagi pomiędzy życiem zawodowym, a osobistym. Jest to możliwe nawet podczas wyjazdu na sztelę.
- Miej realistyczne oczekiwania wobec pracy i swoich własnych możliwości. Nie wymagaj od siebie zbyt wiele: nie ma ludzi idealnych, każdy ma swoje lepsze i gorsze chwile.
- Jeśli wszystko inne zawodzi – warto zwrócić się o pomoc do psychologa i porozmawiać o całej sytuacji. W dzisiejszych czasach nie musisz nawet wychodzić z domu, wizytę możesz odbyć online.
Podsumowanie
Zawód opiekunki osoby starszej łączy się z niesieniem pomocy i kontaktem z drugim człowiekiem, co wiązać się może z wieloma napięciami i stresem. Apatia, obniżenie nastroju i wypalenie zawodowe mogą spotkać każdego z nas. Ważne, żeby szybko je rozpoznać i zacząć działać. Istotna jest również profilaktyka, czyli wypracowanie własnych metod rozładowywania stresu oraz praktykowanie ciekawych form spędzania wolnego czasu. Najlepiej tak, aby myślami w pełni oderwać się od naszych obowiązków, pracy i prawdziwie wypocząć.
Więcej o pracy opiekunki oraz o tym jak radzić sobie z samotnością na szteli przeczytacie tutaj.
https://perfekton.pl/2021/11/15/jak-radzic-sobie-z-samotnoscia-w-pracy-w-opiece/