Co to jest wypalenie zawodowe i komu może się ono przytrafić? Kiedy mamy z nim do czynienia i jak temu zaradzić? Poznajcie nasze sprawdzone sposoby na walkę z obniżonym nastrojem i brakiem sił do pracy.

Gorsze samopoczucie i brak motywacji

Wypalenie zawodowe to ogólnie mówiąc stan wyczerpania psychicznego i fizycznego związany z wykonywanym zawodem. Praca przestaje nam sprawiać przyjemność, a wręcz nie mamy siły jej wykonywać. Czujemy się zmęczeni, zniechęceni i zdemotywowani. Nasz komfort życia obniża się i coraz więcej rzeczy zaczyna nas denerwować. Główną przyczyną wypalenia zawodowego jest długotrwały stres. Ten stan może przydarzyć się osobie pracującej w każdym zawodzie, a zwłaszcza w profesji opiekuna osoby starszej. Praca w opiece wymaga rozłąki z rodziną, bycia daleko od domu, przeżywania powtarzalnych dni i przebywania wielu godzin dziennie z podopiecznym, który nie zawsze jest przyjazny. Osoba starsza często jest nieobecna, złośliwa, wymagająca bądź opieka nad nią wymaga wysiłku fizycznego. Stan ciągłej gotowości i napięcia nie sprzyja naszemu samopoczuciu. To, i wiele innych zmiennych, doprowadza do wyczerpania fizycznego i psychicznego. Do grupy pracowników najbardziej narażonych na wypalenie zawodowe należą osoby, które angażują się w swoją pracę całym sercem, zapominają o swoich granicach i asertywności, przyjmują zbyt dużo zadań, mają wobec siebie duże oczekiwania i spychają swoje własne potrzeby na drugi plan.

Objawy wypalenia zawodowego

Do symptomów zaliczamy uczucie permanentnego zmęczenia, nerwowość, drażliwość, osłabienie, brak energii, lęk, rozpacz, poczucie pustki, gniew, trudności z koncentracją, poczucie braku sensu czy bycia bezwartościowym. Poza tym mogą pojawić się zaburzenia snu, koszmary senne, ból głowy, nienaturalne pobudzenie, obniżona odporność, nudności, ból brzucha, problemy z ciśnieniem, dolegliwości ze strony układu pokarmowego i tak dalej. W najcięższych przypadkach wypalenie może doprowadzić do stanów lękowych i depresji. Objawy pojawiać się mogą etapami. Na początku mamy do czynienia ze zmęczeniem i obniżeniem nastroju. Zaczynają pojawiać się bóle głowy czy bezsenność. Najczęściej etap ten zostaje zbagatelizowany. Następnie pojawić się mogą apatia, dystans i poczucie braku sensu, a wcześniejsze objawy zdecydowanie się nasilają. Opiekunka osoby starszej zaczyna zaniedbywać potrzeby własne i podopiecznego. Etap trzeci to negatywne myśli na swój temat, pojawiające się konflikty i większe zaniedbania w codziennej pracy. Co możemy dla siebie zrobić jeśli problem ten dotknie właśnie nas? Poniżej kilka rad dla osób zmagających się z tym stanem ale również dla tych, którzy chcieliby zadziałać prewencyjnie.

Jak walczyć z wypaleniem zawodowym?

Brak czasu na odpoczynek i ogólne przeciążenie to jedne z głównych powodów wyczerpania fizycznego i psychicznego. Pamiętaj więc o chwilach dla siebie. Zaplanuj relaks z książką, przy serialu, na spacerze i gdziekolwiek tylko lubisz odpoczywać.
Utrzymuj kontakt z rodziną i przyjaciółmi. Z pewnością doskonale wpłynie to na Twoje samopoczucie psychiczne.
Bądź aktywna fizycznie, nic tak nie rozładowuje napięcia jak ruch! Kilka minut gimnastyki, taniec do ulubionej piosenki lub długi spacer świetnie wpłyną na Twoje samopoczucie. Może spróbujesz też biegania?
Poczytaj o technikach relaksacyjnych i wypróbuj którąś z nich. Trening uważności i praca z oddechem mogą zdziałać cuda. To właśnie przeciwdziałanie stresowi jest kluczowym czynnikiem prowadzącym do uniknięcia wypalenia zawodowego.
Nie wstydź się prosić o pomoc i wsparcie gdy właśnie tego potrzebujesz.
Zwróć uwagę na swoje potrzeby i nie zaniedbuj ich. Podopieczny i opieka nad nim są bardzo ważne, ale nie możesz zapominać o sobie.
Poświęć się swojemu hobby albo po pracy próbuj nowych rzeczy. Chodzi o podejmowanie aktywności skrajnie różnych od tego, co robisz na co dzień podczas pracy.
Pamiętaj o zachowaniu równowagi pomiędzy życiem zawodowym, a osobistym. Jest to możliwe nawet podczas wyjazdu na sztelę.
Miej realistyczne oczekiwania wobec pracy i swoich własnych możliwości. Nie wymagaj od siebie zbyt wiele: nie ma ludzi idealnych, każdy ma swoje lepsze i gorsze chwile.
Jeśli wszystko inne zawodzi – warto zwrócić się o pomoc do psychologa i porozmawiać o całej sytuacji. W dzisiejszych czasach nie musisz nawet wychodzić z domu, wizytę możesz odbyć online.

Podsumowanie

Zawód opiekunki osoby starszej łączy się z niesieniem pomocy i kontaktem z drugim człowiekiem, co wiązać się może z wieloma napięciami i stresem. Apatia, obniżenie nastroju i wypalenie zawodowe mogą spotkać każdego z nas. Ważne, żeby szybko je rozpoznać i zacząć działać. Istotna jest również profilaktyka, czyli wypracowanie własnych metod rozładowywania stresu oraz praktykowanie ciekawych form spędzania wolnego czasu. Najlepiej tak, aby myślami w pełni oderwać się od naszych obowiązków, pracy i prawdziwie wypocząć.

Więcej o pracy opiekunki oraz o tym jak radzić sobie z samotnością na szteli przeczytacie tutaj.

https://perfekton.pl/2021/11/15/jak-radzic-sobie-z-samotnoscia-w-pracy-w-opiece/